Antiću spomen ploča u Žitištu

Odbornička grupa Socijalistička partija Srbije-Jedinstvena Srbija podneće inicijativu da se u Žitištu na pogodnom mestu postavi spomen-ploča sa imenom Radomira Antića, koji je bio i počasni građanin ove opštine.

U obrazloženju se ističe da je Antić bio jedan od najpoznatijih svetskih fudbalskih trenera, koji je zbog svog izuzetnog stručnog rada bio cenjen od najrelevantnijih fudbalskih institucija. Ostavio je izuzetan trag u najpopularnijem sportu u inostranstvu i u Srbiji.

Podnosioci inicijative smatraju da je predlog zasnovan na opravdanim razlozima i da ga treba usvojiti. Skupština opštine Žitište bi trebalo da kod nadležnih organima obezbedi saglasnost u skladu sa zakonskim odredbama.

Radomir Antić je rođen u Žitištu 22. novembra 1948. Do sedme godine živeo je u rodnom mestu, a onda se porodica zbog potrebe službe njegovog oca Jove, oficira JNA, i njegove prekomande, preselila u Užice. U gradu kraj Đetinje Antić je završio osnovnu i srednju školu, a fudbal je počeo da igra u Slobodi, u kojoj je bio do 1968. kada je prešao u Partizan. Radomir je u Humskoj ostvario punu igračku afirmaciju i stigao do dresa reprezentacije Jugoslavije. Igračku karijeru nastavio je u Fenerbahčeu, Saragosi i Lutonu.

Trenersku karijeru započeo je u Partizanu, a potom je vodio Saragosu, Real  (Madrid), Ovijedo, Atletiko Madrid, Barselonu i Seltu. Jedini je trener koji je vodio tri najveća španska kluba.

Selektor reprezentacije Srbije postao je u avgustu 2008. Položio je već prvi ispit, Orlove je odveo na Svetsko prvenstvo 2010. u Južnoj Africi. Posle smene u FSS septembra iste godine radio je kao trener u Kini Šandong i Hebej.

Po završetku trenerske karijere bio je komentator za nekoliko televizijskih kanala u Španiji i drugih zemalja.

Radomir Antić preminuo je 6. aprila 2020. u Madridu.

Skupština opštine Žitište ga je proglasila i za počasnog građanina, jer je Antić svuda isticao da je rođen u Žitištu i aktivnostima i delima afirmisao ovu sredinu. Prilikom dobijanja ovog priznanja bio je sa svojom porodicom u Žitištu, a i kasnije je dolazio u Žitište. Održavao je i kontakte sa svojim zemljacima – Žitištanima.