Dragačevo – Partizan 0:11 (0:5)
Guča – Gledalaca: 1.000. Sudija: Nebojša Đorđević (Guča). Strelci: Baždar u 8, 12, 18. i 59, Bojat u 23, Stjepanović u 29, Krstić u 35, 52, 56, Knežević u 38. i Trifunović u 47. minutu.
DRAGAČEVO: Tešić, Ilić, Pajović, Tadić, Slavković, Zučković, Milošević, Pavlović, Resimić, Davidović, Ranković. Igrali su još: Čakarević, Bešević, Šušić, Stanić, Petrović, Babić, Rajić, Radojičić.
PARTIZAN: Lukač, Bojat, Ostojić, Ilić, Kekić, Smiljanić, Stjepanović, Lakčević, Pavlović, Trifunović, Baždar. Igrali su još: Mihajlović, Stašević, Aćimović, Knežević, Krstić.
Da sabor i zvuci trube nisu jedini brend koji je nadaleko proslavio Guču, upotpunjuje i fudbalska tradicija lokalnog kluba ispisivana u proteklih 90 godina, svečano obeležena proslavom jubileja Dragačeva, člana Moravičke okružne lige. Na spektakularan način – pred 1.000 ljubitelja najvažnije sporedne stvari na svetu i gostovanjem (ejjj) Partizana!
Kombinovani tim lidera Super lige, sa šansom trenera Aleksandra Stanojevića prvotimcima sa manjom minutažom (Lukač, Ostojić, Ilić, Smiljanić, Lakčević, Pavlović) i talentovanim juniorima, na krilima izuzetno raspoloženog Sameda Baždara (četvorostruki strelac!) bez previše napora stigao je do ubedljivog trijumfa.
U revijalnom meču viđeno je čak 11 golova – na zadovoljstvo publike oduševljene celokupnim događajem.
Prazniku u Guči, naravno, naročit šmek davali su lokalni trubači, ne dozvoljavajući akterima da spuste gas, te je tako u drugom poluvremenu het-trik zabeležio perspektivni Boris Krstić.
Na kraju, „koja” o slavljeniku...
Davne 1932. godine (3. jula) u maloj varoši osnovan je klub sa nazivom istoimenog sreza, pa je upravo u tom periodu Dragačevo i imalo priliku da odigrava prve utakmice sa tadašnjim okolnim timovima nastalim u Kraljevini Srbiji – Javor (1912), Borac (1926), Takovo (1911), požeška Sloga (1920), užička Sloboda (1925) i Budućnost Arilje (1920)...
- Dugi niz godina u Guči je fudbal privlačio pažnju meštana, ono na šta smo posebno ponosni jeste veliki broj igrača koji su ponikli u Dragačevu i u kasnijim karijerama stasavali u igrače elitnog ranga takmičenja, imali čak i internacionalnu reputaciju. Najveći uspesi Dragačeva su bitisanje u zonskom rangu takmičenja, ali je impozantan podatak da je 1979. naš omladinski tim predstavljao Jugoslaviju na takmičenju u Švedskoj. Verujem da će fudbal i dalje „živeti” u Guči i da će i u nekim budućim vremenima upravo u njemu ponići fudbaleri na koje ćemo biti ponosni – istakao je dr Aleksandar Pajović.
Prelić nije zaboravljen
Delegacije Partizana (Dragan Trailović, Aca Trifunović i Ivica Kralj) i Dragačeva (Aleksandar Pajović, Milić Domanović i Dimitrije Slavković) položile su venac na grob Milosava Miće Prelića, nekadašnjeg predsednika crno-belih, u prisustvu njegovog sina Velibora.
Prelić je bio na čelu Parnog valjka od 14. oktobra 1971. do 9. oktobra 1973.
Dragačevo se ponosi Broćićem
Dragačevo se ponosi Ljubišom Broćićem: kao fudbaler odigrao je 200 utakmica za SK Jugoslaviju, u trenerskoj karijeri vodio PSV, Juventus i Barselonu, od domaćih klubova Crvenu zvezdu i Vojvodinu, bio i selektor Egipta, Novog Zelanda, Libana, Albanije, Kuvajta i Bahreina.
Od igračkih imena u analima Dragačeva poseban status uživaju Petar Baralić, Zoran Maričić, Zoran Kostić, Blažimir Trifunović, boje lučanske Mladosti u eliti branili su Milorad Slavković, Goran Stanić, Vasilije Stanišić, Nebojša Milekić, uspešne karijere imali i Vladimir Terzić, Zoran Stevanović, Žarko Glavonjić, Borko Karadžić, Mihajlo Jevremović, Boško Ivanović, Miloje Stanisavljević.
Komentar uspešno dodat!
Vaš komentar će biti vidljiv čim ga administrator odobri.
