NA DANAŠNjI DAN: Rođena legenda kojoj je horog kao zaštitni znak

Uspete li da u „zemlji košarke”, u „okeanu” velemajstora, postanete sinonim za neki termin / potez u čarobnoj igri pod obručima, to je, bez sumnje, NEŠTO!

Pomenete li „od Vardara pa do Triglava” Rajka Žižića – slušaćete kao na „pokvarenoj traci”: horog!

Uh, koliko ih je korpulentni centar (210 cm), rođen 22. januara 1955. u Miloševićima kod Šavnika, uspešno kroz bogatu karijeru izveo... Doprinevši „lepezi” pobeda i medalja!

Igrajući za reprezentaciju Jugoslavije, Rajko se na velikim takmičenjima čak 13 puta peo na pobedničko postolje. Dičio se sa sedam zlata, najznačajnijim – sa Olimpijskih igara 1980. u Moskvi. Jedinim, do dana današnjeg, u režiji Plavih!

Najsjajnija odličja osvajao je i na Balkanskim prvenstvima – 1974. u Solunu, 1976. u Burgasu i 1980. u Klužu, Evropskom – 1975. u Beogradu, Svetskom – 1978. u Manili, te Mediteranskim igrama – 1975. u Alžiru.

Srebro mu je krasilo grudi na Olimpijskim igrama 1976. u Montrealu, Mediteranskim 1979. u Splitu i Balkanskom prvenstvu iste godine u Atini. Pridodao je i tri bronze: na Svetskom prvenstvo 1982. u Kaliju, Olimpijskim igrama 1984. u Los Anđelesu i Evropskom prvenstvu 1979. u Torinu.

Rečju – impresivno!

Žižić je za Sutjesku iz Nikšića debitovao u sezoni 1970/71, potom, od 1971. deceniju igrao za OKK Beograd, stekavši zavidnu reputaciju i postavši jedan od najboljih košarkaša lige. Sjajan je, u dva navrata, bio i u Crvenoj zvezdi, od 1981. do 1984. i u takmičarskoj 1986/87, na 145 utakmica postigavši 1.869 poena, prosečno – 12,9 po meču.

Imao je i dve epizode u inostranstvu: u francuskom Remsu (1984-1986) i italijanskom Riminiju (1987).

Trofejni centar bio je uspešan i u post-igračkoj karijeri: OKK Beogradu, kao trener, darivao je Kup SR Jugoslavije 1993, bio je i predsednik Skupštine Crvene zvezde i direktor preduzeća Eurobasket 2005.

Rajko Žižić preminuo je od posledica srčanog udara 7. avgusta 2003, sahranjen je u Aleji zaslužnih građana.

Majstor horoga i div s basketarom!