PRVI SRPSKI USTANAK - Čuvar sećanja na slavnija vremena

Đorđe Petrović, u narodu poznatiji kao Karađorđe, na saboru u Orašcu 2. februara 1804. izabran je za vođu bune. Prethodila joj je „seča knezova”, događaj koji je odagnao i poslednju dilemu kod Srba da li se porobljivaču treba suprotstaviti revolucionarnim putem. Sretenje se kao Dan državnosti Republike Srbije slavi od 2002, dok od 2012. obuhvata dva dana, 15. i 16. februar.

Maleno mesto gde je sve počelo, smešteno u opštini Aranđelovac, čuva uspomenu na davna i slavna vremena. U njemu se svake godine, kod škole i u Marićevića jaruzi, tog 15. dana drugog meseca u kalendaru, okupi, uz veliki broj meštana, ljudi iz grada i okoline, na desetine državnih zvaničnika i crkvenih velikodostojnika. Međutim, lokalno stanovništvo živi, makar u sećanju, ovaj datum svakim danom. Naime, u selu postoji klub sasvim logičnog naziva -  Prvi srpski ustanak. Kao domaćin, utakmice igra na stadionu, takođe, simboličnog imena - „Karađorđe”.

Priču o ovom sportskom kolektivu pripoveda Zoran Starčević, nekada predsednik kluba i član izvršnog odbora FSO Aranđelovca:

- Najstariji meštani Orašca sećaju se da je prvu fudbalsku loptu iz Beograda doneo Blagoje Vasiljević, 1951. U to vreme su kao novi klub, koji još nije bio uvršten u redovno takmičenje, najčešće igrali protiv omladinaca iz susednih sela. Sa ozbiljnijim i masovnijim okupljanjima započinje se na turnirima tokom 70-ih prošlog veka, kad su za Dan mladosti, 25. maja, mladići iz aranđelovačke opštine uglavnom igrali mali fudbal na igralištu kod osnovne škole, u centru sela. Tada su organizovani i omladinski vašari, na kojima je fudbal bio glavna atrakcija. Na svim tim utakmicama mladi Orašani pružali su dostojan otpor uigranijim rivalima. Kao pioniri fudbalske igre, između ostalih, istakli su se: Miloje Mida Spasojević, Dragan Anić Pevac, Milorad Lukić Mali, Milovan Jakovljević, Bogosav Starčević, Radoslav Radisavljević, Radovan Marićević. Nešto kasnije, u Opštinskoj fudbalskoj ligi, koju je 1965. osnovao Opštinski fudbalski odbor pri SOFK-i, učestvovali su i Orašani sa timom Sloga. Međutim, kako nisu imali odgovarajući teren u svom selu, utakmice su igrali u Aranđelovcu, na mestu gde se sad nalazi SRC „Šumadija”.

Tridesetak godina od kada se fudbalska lopta prvi put zakotrljala u Orašcu, doneta je odluka o osnivanju fudbalskog kluba.

- Osnivačka Skupština održana je 17. juna 1983. u Orašcu, kad je, u prisustvu 25 delegata, doneta jednoglasna odluka. U njoj se navodi da se „osniva fudbalski klub u Orašcu radi bavljenja amaterskim sportom, koji će nositi naziv Omladinski fudbalski klub Prvi Ustanak, sa sedištem u Orašcu”. Ističe se da je cilj osnivanja i udruživanja organizovano okupljanje što većeg broja pionira, omladinaca i odraslih, njihovo učlanjavanje u klub i organizovanog stalnog vaspitnog rada, radi aktivnog bavljenja i razvoja fudbala na principu dobrovoljnosti i amaterizma”.

Osnivači fudbalskog kluba su: Dušan Marićević, Radiša Stojanović, Miloje Marićević, Života Stevanović, Rajko Marinković, Saša Stojanović, Dušan Stanić, Milosav Pajević, Dragan Adamović, Slavoljub Stojanović, Slobodan Lekić, Radovan Vujičić, Vladan Starčević, Zoran Pajević, Dragoslav Vasović, Negovan Marićević, Života Lukić, Dragiša Andrić, Ljubomir Petrović, Radovan Matijašević, Milan Stojanović, Milovan Vujičić, Milutin Minić, Vladan Stojanović, Miroslav Dimitrijević.

Uzorni sportski kolektiv najveće uspehe počinje da beleži pred početak trećeg milenijuma. Bile su to godine prožete uz uspone i padovima, da bi se ekipa ponovo uzdigla zahvaljujući generaciji 1984/85, koja je donela i dva trofeja u klupske vitrine.

- Fudbalski klub Prvi srpski ustanak počinje da beleži značajnije rezultate u sezoni 1999/2000, kad je osvojio prvo mesto u Opštinskoj ligi Aranđelovac i izborio plasman u Šumadijsku - okružnu ligu. Već prve sezone prikazao je zavidan kvalitet i završio na trećem mestu. U sezoni 2002/03. upuštaju se u borbu za zonski stepen takmičenja, ipak, završavaju kao drugoplasirani. Ostaju stabilan član ove lige sve do 2006, kad je usledila kriza u klubu koji se vraća u Opštinsku ligu Aranđelovca. Klub se posebno ponosi generacijom 1984/85, jer je dala veliki broj fudbalera. Posle pomenute krize, oni se okupljaju i vraćaju u svoj matični klub, gde već prve sezone, sa čela tabele, klub odvode u viši rang. Ista generacija, 2013, takmičeći se u Međuopštinskoj ligi Aranđelovca i Topole završava kao prva i ulazi u Šumadijsko – okružnu ligu, u kojoj se i danas takmiče. Značajno je vratiti se na generaciju 1984/85. i pomenuti njihove uspehe koje su ostvarivali kao poniri i kadeti. Osvajali su Kup opštine Aranđelovac i četiri turnira „Loptom protiv bombi”. Naš fudbalski klub bio je pobednik u više navrata Kupa opštine Aranđelovca, ali nije uspevao da se plasira dalje od Kupa Šumadijskog okruga. U našem kupu igrali su fudbaleri sa dobro poznatim imenima fudbalskoj javnosti Aranđelovca, ali i šire. To su Dejan Stevanović, Dejan Dragović, Radoslav Lazović, Predrag Rajković, Goran Filipović, Jovica Mrlješ, Dragan Terzić.

Važno je spomenuti da iz Orašca potiče i nekolicina fudbalskih imena koja su ostavila trag i daleko van granica svog mesta rođenja, igrajući za, ili trenirajući, klubove visokog renomea. Tu su i ljudi koji su mimo terena, na nekim visokim funkcijama, pomagali razvoju aranđelovačkog sporta, posebno fudbala.

- Svako mora da bude ponosan na tri fudbalska imena koja su nas prezentovala na svetskom nivou. Reč je o našim meštanima Darku Aniću, Vladanu i Goranu Milojeviću. Značajnu ulogu u istoriji ovog kluba odigrao je i Dragoslav Vasović, čovek koji je kao sportski radnik za svog života izuzetno doprineo. Bio je i predsednik FSO Aranđelovca, UOSS Aranđelovca i delegat Skupštine Zapadne Srbije – navodi Starčević.