Nikada kompletniju ekipu nije oformila Crvena zvezda za napad na evroligaške uspehe. Rečenica je, koja se svake godine ponavlja, jer su ulaganja kluba s Malog Kalemegdana sve veća i veća i počinju da budu barem približna onim evropske aristokratije. Ipak, deluje da na kraju sezone, kad se slegnu utisci, uvek fali to nešto što bi zaokružilo celinu, a crveno-bele učinilo istinskim pretendentom na plej-of, čak i fajnal-for. Ove sezone, baš kao i prethodne, to je neminovno nedostatak superstar igrača, onog koji bi se istakao poenterski u polju napada, indeksom korisnosti, a među publikom i ljubiteljima igre pod obručima slovio za jednog od 10 ili 15 najboljih igrača na Starom kontinentu.
U tradicionalnim ekipama i velikanima evropske košarke takvu ulogu obično preuzimaju bekovi, najčešće američki igrači, dovedeni za ozbiljan novac, koji individualnim kvalitetom ruše odbrane rivala.
Crvena zvezda i tu odskače od velike većine i vodi se drugačijom, možda manje efikasnom strategijom, gde su joj dva najefikasnija i najkvalitetnija pojedinca visoki igrači - Filip Petrušev i Džoel Bolomboj.
Centri i njihov ofanzivni učinak vrlo često zavise od kreacije nižih igrača, pa se kroz to ogleda i slabiji poenterski učinak u odnosu na pomenute bekove, koji su vrlo kadri da kreiraju pozicije sami za sebe.
Deluje da je srpskom šampionu falio upravo jedan takav igrač, koji bi prelomio mnoge neizvesne završnice ili barem neke od mnogih. Upravo te utakmice, odnosno nedostatak takvog pojedinca, crveno-bele koštale su direktnog plasmana u plej-of.
SLAB INDIVIDUALNI INDEKS
Prema parametru indeks korisnosti, koji bi najbolje trebalo da oslika vrednost, kvalitet i važnost igrača za tim, Crvena zvezda ima samo četvoricu među prvih 100. Ekipu Janisa Sferopulosa, veoma očekivano, u tom segmentu predvodi Džoel Bolomboj sa 16,6 indeksnih poena po utakmici, što je šesnaesti najbolji rezultat u celom takmičenju. Kad bi se u obzir uzeli samo najbolji igrači svake ekipe, američki centar bi Crvenu zvezdu odveo na 14. poziciju, a iza nje bili bi samo Barselona, Žalgiris, Efes i Alba.
Takvi podaci su pomalo obeshrabrujući, s obzirom na to da i neke ekipe znatno nižeg renomea od srpskog šampiona imaju kvalitetnije pojedince od crveno-belih.
Pored Bolomboja, među 100 najkorisnijih košarkaša Starog kontinenta našli su se još i Filip Petrušev sa indeksom 14 (31. mesto), Nikola Kalinić sa 11,2 (59. mesto) i Kodi Miler-Mekintajer sa vrednosnim učinkom od 9,3, dovoljnim za 78. poziciju.
NEDOSTATAK PRIMARNOG POENTERA
Često se u svetu košarke provlači fraza da napadi pobeđuju utakmice, a odbrane osvajaju titule. Ipak, takvo kazivanje isuviše ozbiljno su shvatili crveno-beli, koji imaju najslabijeg najboljeg poentera ekipe u čitavoj Evropi. Filip Petrušev najbolji je skorer tima sa 12,3 poena po utakmici, što je za 0,2 poena manje od Meta Tomasa iz Albe, koji je drugi najlošiji glavni poenter tima sa 12,5.
Pored nedostatka elitne prve opcije, koja će ubacivati po 15 ili više poena po utakmici, Crveno zvezdi fale i dobre sekundarne opcije, s obzirom na to da ima još samo dvojicu dvocifrenih igrača - Ajzeu Kenana sa 10,4 i Džoela Bolomboja sa 10,2 poena po meču.
Protivargument u korist srpskog šampiona svakako bi bio da ima raznovrstan arsenal napadačkih opcija i da veliki broj igrača postiže poene i doprinosi crveno-beloj ofanzivi. Ipak, ni to ne bi bilo u potpunosti istinita tvrdnja, s obzirom na to da Zvezda u proseku postiže 82,1 poen po utakmici, što je šesti najgori učinak u Evroligi ove sezone.
Komentar uspešno dodat!
Vaš komentar će biti vidljiv čim ga administrator odobri.
