TUGA, NEVERICA I BOL: Milovanović sahranjen u svom Velikom Borku

Tuga, suze, jecaji. Fudbalska Srbija zaplakala je nad tužnom sudbinom Igora Milovanovića, rođenog 6. januara 2002. godine, tragično stradalog u saobraćajnoj nesreći, prošle subote u ranim jutarnjim časovima. Prvomitac srpskoligaša GSP Polet Dorćola nekoliko sati pre matinea ispod Kalemegdana na utakmici sa novobeogradskim Radničkim otišao je sa životne scene. Sahranjen je juče na groblju u Velikom Borku nedaleko od Barajeva, u prisustvu porodice, rodbine, prijatelja, fudbalera Velikog Borka, Smedereva 1924, Rađevca iz Krupnja, valjevske Budućnosti Krušik, KMF Solunac (Barajevo), kao i dojučerašnjih saigrača pored Kule Nebojša, predvođenih kapitenom Ivanom Jovanovićem. Na tužan skup stigle su i fudbalerke ŽFK Železnika 1930, kao i Duško Milanović, ispred FS Beograda.

Jedan od najborbenijih i najupornijih igrača GSP Polet Dorćola fudbalsku azbuku učio je u školi građevinara sa Banjice, seniorski fudbal igrao je u Kolubari, OFK Vršcu, Smederevu 1924, OFK Mihajlovcu, krupanjskom Rađevcu, Budućnosti Krušik 2014, a zbog preranog odlaska na večni počinak utakmica Milovanovićevog kluba sa Dorćola i majstora sa Studenjaka odigraće se u novom terminu, najverovatnije sledeće nedelje.

Ispred kluba iz grada na Kolubari stigao je sa nekolicinom saigrača kapiten Mirko Đermanović, fudbalsku svitu sa Dorćola predvodili su Miodrag Sovtić i Zoran Ćetković, suze u očima bile su primetne i kod fudbalera krupanjskog ligaša Rađevca. Jedan od Milovanovićevih najboljih drugova reče da je mnogo voleo fudbal i da ga nije mrzelo da često brani i boje ekipe veterana iz svog Velikog Borka. Fudbalsko Barajevo i okolina šaputali su da je Igor Milovanović bio simbol poštenja, srčan na terenu, borac za svaku loptu, omiljen i van zelenog pravougaonika.